Karga Ötüşü

blog yazmak garip bir durum, ergenliğimde karşılamış olsaydım daha bir anlamlı gelirdi herhalde. Gereğinden fazla utangaçlığın pasifize etkisini agressif bir şekilde, çoğunlukla duygu içerikli yazılarla süsle dur işte. Kimse okumasa bile web2 gençliği olmanın hevesiyle illaki olurdu -seni asla anlayamacağını söyleyeceğin- bir çevrecikin. Universite o bu derken büyür giderdi bu vıdı vıdı. Fakat bir yaştan sonra bu işlere bulaşmak kırkından sonra azmak gibi geliyor bana. Üstelik gençliğin yürek kabartan hayalleri de yok artık. Bir iki kişinin övgüsüyle ileride yazar olma hayalleri kurmak, aslında genelinde (web üzerinden) ünlü ve populer olmaya çalışmak, 80 lerdeki çocukluğumun ve 90 lardaki ergenliğimin şirin hayal aktiviteleri olarak içsel dünyama eklenirdi belki de diğer 80 kuşağı çağdaşlarım gibi.
devamı güncellenir belki...