Salı, Mart 17, 2009
Sana bağlanmaktan nefret ettim hep
Kurtulmak tatlı bir oyundu
Beni doladığında saçlarına
Ne uzundu saçların Zeynep
Aznavur pasajının saklı kokusunda
Müzik seslerinin eşliğinde
Ne çok basamaktı çıktığımız
Sana bakardım uzunca
Bakarken nefret ettim hep
Beni kendime yabancı yaptığında
Ne derindi bakışların
Ne büyük kayboluştu gülüşün
Boğulmak gelirdi içimden
Maçka parkının saklı esintisinde
Solgun ağaçların altında
Ne döküldü sonbahar yaprakları
İçime işlediğinde nefret ettim senden hep
Yanında olmak bahardı
Aç kalktığım hayata taze dolmaktı
Saklı bir temmuz gecesinin dalgalanan sesinde
Yorgan gibi saran yıldızların altında
Ne taşlıydı yastığımız
Salaş bir barın laf kalabalığında
Sütunlu sinemanın anlayamadığım filminde
Yeni pişmiş lazanyanın dumanında
Ne çok sakladım seni
Nefret ettim,sen her gittiğinde
Saklı kelimelerde eksik kaldın bana
Karga Kara
19 Kasım 2007 Pazartesi, 11:06
Labels: aşk, aznavur pasajı, maçka, özlem, şiir
0 comments:
Yorum Gönder